Skip to content

Speedball JR gooit alle registers open met nieuwe Treble in Paradise CD
Dominique Dierick, Het Nieuwsblad (2 November 2011)

GENT – We hebben er even moeten op wachten, maar vijf jaar na het vorige schijfje ligt de nieuwe CD ‘Treble in Paradise’ van de surf-trash band Speedball JR in de rekken. Hij werd dit weekend losgelaten op het publiek van de Charlatan.
Speedball JR< trad de laatste jaren regelmatig op in het Gentse. De combinatie van harde surfbeats, wulps dansende go-go girls en de priemende ogen van lead guitar Fré werden zowat het handelsmerk van de band.
In de aanloop naar het nieuwe album moest Fré echter verstek laten gaan. Om allerlei praktische redenen werd het hem onmogelijk nog met de band op te trekken. De overblijvende leden van de groep, Sascha, Alexandra, Frank en Eleanor besloten toch door te zetten. Sascha Reynders nam de lead guitar over. Tegenslagen, waaronder een materiaaldiefstal uit hun repetitieruimte, werden overwonnen en Treble in Paradise geboren.
De nieuwste Speedball JR telt 14 nummers, hoofdzakelijk eigen werk, maar ook verdienstelijke covers van Bombora (The Atlantics), Halloween (Rob Zombie feat. The Ghastly Ones), And The Horse Your Rode In On (Mofos), Cor Steijn Rides the Wild (The Original Apemen) en Beat Girl van de dit jaar overleden legendarische componist John Barry. Het wordt onmiddellijk duidelijk dat Speedball JR de roots niet verloochent.
Treble in Paradise tapt dus meer uit het surf-trash vat, met vaak loeihard gitaarwerk van Sascha, striemende drums van Frank Rosseau, delicaat baswerk van Alexandra Cools en het immer aanwezige Hammond orgeltje van Eleanor. Dat orgeltje domineert het zachtere, trippy Take it Back en haalt het centrale riffje van Rebel MC’s Street Tuff voor de geest. Eveneens afwijkend van platgetreden surfpaden kon het bloedmooie There She Blows zo uit een roadmovie van David Lynch komen.
De CD voorstelling van Speedball JR kon een volgelopen Charlatan zeker bekoren. Sascha Reyners kreeg de ondankbare taak om het legendarische podiumbeest Fré te laten vergeten (als dat al mogelijk zou zijn). Hij koos er gelukkig voor om niet te vervallen in imitatie, maar te overtuigen met het eigen gitaarspel. In duo met Alexandra Cools op bas lukte dat wonderwel.
The Error Team zorgde eerder met hun subtiele en jazzy cocktail van sixties lounge nog voor een meer dan behoorlijke intro.

Subscribe to our newsletter